Vrijwilliger Rinze Aardema is iemand die graag voor een ander klaarstaat

Van maatje naar zoveel meer

Rinze Aardema is vrijwilliger via Sociaal Werk De Kear. Hij is iemand die graag voor een ander klaarstaat: “Staat de buurman met de motorkap open, dan help ik even. Even meekijken, meedenken, adviseren en gewoon even een sociaal praatje.” Hij is een paar keer verhuisd en kwam erachter dat dit niet overal zo vanzelfsprekend is en dat mensen soms meer op zichzelf zijn. Rinze wilde graag wat betekenen voor een ander en vroeg zich af hoe hij dit het beste kon aanpakken.

VIP!

Rinze is met deze vraag bij het kantoor van Sociaal Werk De Kear aan de Midstraat in Joure naar binnengestapt. Daar was een afspraak met het Vrijwilligers Informatie Punt (VIP!) zo gemaakt. Rinze: “Bij een afspraak met iemand van het VIP maak je kennis, vertel je over je hobby’s, wat je goed kunt en wat je graag zou willen.” Al snel kwam naar voren dat Rinze van alle markten thuis is, van praktische klussen tot sociaal contact. Fenna Pietersma, welzijnscoach en buurtwerker sport en cultuur dacht na het gesprek met Rinze: “Misschien kan hij aan de slag als maatje? En bij Stichting Present voor de klussendienst?”

Welzijn op Recept

Enige tijd later had Fenna contact met een meneer die door de huisarts is doorverwezen via Welzijn op Recept. De vraag was: hij zou graag een maatje hebben om erop uit te kunnen, een maatje om mee te vissen. Het toeval wil dat Rinze ook vissen als hobby heeft en al snel dacht Fenna aan hem. Ze heeft hem gebeld met de praktische vraag: kun jij met een meneer mee naar de waterkant om te vissen? Dat wilde Rinze wel en een kennismaking werd gepland. Rinze ging samen met Fenna bij meneer thuis langs. Er was gelijk een klik tussen de beide heren en vrijwel direct deelden ze foto’s van de vissen die ze gevangen hebben. Ook werden er al tips uitgewisseld over de beste visstekjes, aas en materiaal. 

Samen vissen

Rinze en meneer wisselden telefoonnummers uit en maakten meteen een afspraak om samen te vissen. Al snel zaten ze samen aan de waterkant. Als ware gastheer had Rinze een thermoskan met koffie en lekkere koeken meegenomen. Ondanks de kou was het voor meneer genieten: “Wat een verwennerij.” 

Ziekte

Niet veel later krijgt Rinze bericht van de vrouw van deze meneer. Ze hebben bericht gekregen dat meneer dusdanig ziek is dat hij niet meer beter wordt. Het leek er even op dat een keer langs de waterkant er niet meer in zou zitten. Maar dan zet de hele familie de schouders eronder en regelt met de wensambulance dat meneer toch nog een keer langs de waterkant kan vissen. En Rinze, die moest natuurlijk mee! Fenna: “Rinze vertelde mij hoe hij opgenomen werd in de familie, van maatje naar vriendschap. Zo maakte hij niet alleen het verschil voor een ander, maar ook voor zichzelf.”

Vriendschap

Ook na de laatste keer vissen blijft Rinze betrokken bij meneer en zijn vrouw. Wanneer zijn vrouw hem belt: “Ik heb een afspraak, maar kan mijn man niet alleen laten. Kun jij even op hem letten?” is het antwoord: “Tuurlijk ik kom eraan, ik ben er voor hem. Het contact van mens tot mens, elkaar in de waarde laten, het sociale stuk. Dat is waar ik het voor doe.”

Afscheid

Als meneer komt te overlijden, krijgt Rinze een kaart en neemt samen met de familie afscheid van hem. Hij schudt mevrouw de hand en denkt bij zichzelf: “Dit was het dan.” Maar dan vraagt mevrouw of ze Rinze nog wel mag benaderen, voor een bakje koffie of ook praktisch voor wat hulp in de tuin: “Wil je ook wel mijn maatje zijn?” Rinze: “Tuurlijk!”